STANOWISKO GŁÓWNEGO INSPEKTORATU PRACY

Z 15 LUTEGO 2012 R.

W SPRAWIE RÓWNOWAŻNEGO CZASU PRACY I DYŻURÓW MEDYCZNYCH PRACOWNIKÓW O SKRÓCONYCH NORMACH CZASU PRACY

(GNP-306-072-7-1/12)

Nawiązując do ustaleń poczynionych po szkoleniu z zakresu przepisów ustawy o działalności leczniczej przeprowadzonym w grudniu 2011 r. przez przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia w siedzibie Głównego Inspektoratu Pracy, Departament Prawny Głównego Inspektoratu Pracy uprzejmie informuje, że zgodnie ze stanowiskiem Komisji Prawnej Głównego Inspektora Pracy z dnia 15 grudnia 2012 r. w stosunku do pracowników wskazanych w art. 214 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654) nie jest dopuszczalne stosowanie w okresie do dnia 1 lipca 2014 r. rozkładów czasu pracy przewidujących wydłużenie pracy do 12 godzin na dobę oraz dyżurów medycznych.

Zgodnie z art. 214 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, w okresie od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia 1 lipca 2014 r. czas pracy pracowników komórek organizacyjnych (zakładów, pracowni) radiologii, radioterapii, medycyny nuklearnej – stosujących w celach diagnostycznych lub leczniczych źródła promieniowania jonizującego oraz fizykoterapii, patomorfologii, histopatologii, cytopatologii, cytodiagnostyki, medycyny sądowej lub prosektoriów w zakresie wskazanym w tym przepisie, nie może przekraczać 5 godzin na dobę i przeciętnie 25 godzin na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

Zdaniem Komisji Prawnej ww. przepis nie różni się zasadniczo od treści art. 32g ust. 3 poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Jedyna różnica polega na tym, że w art. 32i ust. 1 zd. 1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej zastrzeżono, że rozkładów czasu pracy, w których dopuszczalne jest przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę nie stosuje się do pracowników wymienionych w art. 32g ust. 3 i ust. 4 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

W obecnie obowiązującej ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, w art. 94 ust. 1 stanowiącym o dopuszczalności stosowania tzw. równoważnego rozkładu czasu pracy, nie ma takiego zastrzeżenia o niestosowaniu go do ww. grup pracowników. Należy to jednak uznać za świadome działania legislacyjne, gdyż w art. 93 ww. ustawy nie wyróżnia się już przedmiotowej grupy pracowniczej, jako objętej szczególnymi normami czasu pracy, a więc trzeba przyjąć, iż zasadniczo podlegają oni normom wskazanym w ust. 1 tegoż przepisu. Konsekwencją tego są zapisy zawarte w art. 94 ust. 1 zd. 2 ww. ustawy, które również nie odnoszą się do postanowień przepisów przejściowych z art. 214.

Należy więc uznać, iż wolą ustawodawcy było zachowanie w stosunku do tej grupy pracowniczej przez okres trzech lat dotychczas obowiązujących rozwiązań w zakresie czasu pracy, a normę zawartą w art. 214 należy traktować jako bezwzględnie obowiązującą, także w zakresie niedopuszczalności pełnienia dyżurów przez tę grupę pracowniczą.

DYREKTOR

Departamentu Prawnego

Halina Tulwin

STANOWISKO DEPARTAMENTU PRAWNEGO

GŁÓWNEGO INSPEKTORATU PRACY

NADESŁANE 24 KWIETNIA 2012 R.

W SPRAWIE MOŻLIWOŚCI STOSOWANIA PRZEDŁUŻONYCH WYMIARÓW CZASU PRACY DO PRACOWNIKÓW OBJĘTYCH SKRÓCONYMI NORMAMI CZASU PRACY

(GNP-306-4560-9-1/12/PE/RP)

Zgodnie z art. 214 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej w okresie od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia 1 lipca 2014 r. czas pracy pracowników komórek organizacyjnych (zakładów, pracowni) radiologii, radioterapii, medycyny nuklearnej – stosujących w celach diagnostycznych lub leczniczych źródła promieniowania jonizującego oraz fizykoterapii, patomorfologii, histopatologii, cytopatologii, cytodiagnostyki, medycyny sądowej lub prosektoriów w zakresie wskazanym w tym przepisie, nie może przekraczać 5 godzin na dobę i przeciętnie 25 godzin na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

Przepis nie różni się zasadniczo od treści art. 32g ust. 3 poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. Jedyna różnica polega na tym, że w art. 32i ust. 1 zd.1 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej zastrzeżono, że rozkładów czasu pracy, w których dopuszczalne jest przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę, nie stosuje się do pracowników wymienionych w art. 32g ust. 3 i ust. 4 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.

W obecnie obowiązującej ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, w art. 94 ust. 1 stanowiącym o dopuszczalności stosowania tzw. równoważnego rozkładu czasu pracy, nie ma takiego zastrzeżenia o niestosowaniu go do ww. grup pracowników. Należy to jednak uznać za świadome działanie legislacyjne, gdyż w art. 93 ww. ustawy nie wyróżnia się już przedmiotowej grupy pracowniczej, jako objętej szczególnymi normami czasu pracy, a więc trzeba przyjąć, iż zasadniczo podlegają oni normom wskazanym w ust.1 tegoż przepisu. Konsekwencją tego są zapisy zawarte w art. 94 ust. 1 zd. 2 ww. ustawy, które również nie odnoszą się do postanowień przepisów przejściowych z art. 214.

W ocenie Państwowej Inspekcji Pracy należy więc uznać, iż wolą ustawodawcy było zachowanie w stosunku do tej grupy pracowniczej przez okres trzech lat dotychczas obowiązujących rozwiązań w zakresie czasu pracy, a normę zawartą w art. 214 należy traktować jako bezwzględnie obowiązującą w zakresie niedopuszczalności stosowania rozkładów czasu pracy przewidujących wydłużenie pracy do 12 godzin na dobę oraz pełnienia dyżurów medycznych przez tę grupę pracowniczą.

STANOWISKO MINISTERSTWA ZDROWIA

Z 20 KWIETNIA 2012 R.

W SPRAWIE MOŻLIWOŚCI STOSOWANIA PRZEDŁUŻONYCH WYMIARÓW CZASU PRACY DO PRACOWNIKÓW OBJĘTYCH SKRÓCONYMI NORMAMI CZASU PRACY

(MZ-BP-P-0620-6090-4/OG/12)

W związku ze stanowiskiem Dyrektora Departamentu Prawnego Głównego Inspektoratu Pracy, zawartym w piśmie z dnia 15 lutego 2012 r. (GNP-306-072-7-1/12), kierowanym na ręce Dyrektora Departamentu Dialogu Społecznego MZ, aktualność utraciły informacje zawarte w piśmie (MZ-BP-P-0620-6090-2/OG/12) w części przewidującej dopuszczalność stosowania rozkładów czasu pracy przewidujących przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę w odniesieniu do pracowników objętych skróconą dobową oraz tygodniową normą czasu pracy.

Zgodnie ze stanowiskiem Komisji Prawnej Głównego Inspektora Pracy z dnia 15 grudnia 2011 r., w stosunku do pracowników o których mowa w art. 214 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, nie jest dopuszczalne stosowanie w okresie przejściowym (do dnia 1 lipca 2014 r.) rozkładów czasu pracy przewidujących wydłużenie pracy do 12 godzin na dobę oraz dyżurów medycznych.

Z poważaniem

/-/ Agnieszka Gołąbek

Rzecznik Prasowy Ministra Zdrowia